Nu we tussen het vorige EK en het volgende EK in zitten is het de hoogste tijd om jouw geheugen weer wat op te frissen. Wij hebben voor jou op een rijtje gezet welke EK-finales plaats hebben gevonden en hoe die wedstrijd verliep.
1960) Sovjet-Unie – Joegoslavië (2-1)
Het eerste EK dat plaatsvond was een klein toernooi. Er deden maar 4 landen mee! De finale halen was dus geen grootse prestatie maar toch kijken we even terug op deze finale tussen de Sovjet-Unie en Joegoslavië. De Sovjet-Unie won uiteindelijk met 1 goal verschil, door goals van Metreveli en Ponedelnik. Galic scoorde voor de Joegoslaven.
1964) Spanje – Sovjet-Unie (2-1)
Ook de finale in 1964 eindigde in een 2-1. Maar dit keer was het de Sovjet-Unie die de finale verloor. Gastland Spanje, dat een sterk toernooi speelde, won de finale met goals van Pereda en Marcelino. Choesainov scoorde de eretreffer voor de Sovjets.
1968) Italië – Joegoslavië (1-1, 2-0 n.r.)
Gastland Italië kwam in de finale van 1968 oud-finalist Joegoslavië tegen. Na een spannende wedstrijd was de eindstand 1-1, dus moest er twee dagen later een replay gespeeld worden. Uiteindelijk wonnen de Italianen het EK met een comfortabele 2-0 overwinning, door goals van Riva en Anastasi.
1972) West-Duitsland – Sovjet-Unie (3-0)
De Sovjets stonden voor de derde keer in een EK-finale. Deze keer was favoriet West-Duitsland de tegenstander. Gerd Muller werd de ster van het toernooi en maakte 4 goals voor de West-Duitsers tijdens dit toernooi, waarvan 2 in de finale. Ook Wimmer scoorde en maakte daarmee het Duitse feest compleet: de eerste Europese titel voor onze oosterburen.
1976) Tsjecho-Slowakije – West-Duitsland (2-2, 5-3 n.p.)
Deze wedstrijd staat om 1 ding bekend: de penalty van Antonin Panenka. Panenka moest aanleggen voor de beslissende strafschop. De Duitse doelman Sepp Maier koos voor de linkerhoek, maar Panenka stiftte de bal onverwachts door het midden. Tsjecho-Slowakije werd Europees Kampioen en de penalty van Panenka wordt nog steeds geroemd.
1980) West-Duitsland – België (2-1)
De West-Duitsers stonden in 1980 voor de derde keer op rij in de EK-finale. Deze keer was België de tegenstander, een redelijk verassende finalist met spelers als Jan Ceulemans en Eric Gerets. Die Mannschaft won de wedstrijd met 2-1, door twee goals van Hrubesch. Vandereycken scoorde met een penalty voor de Belgen.
1984) Frankrijk – Spanje (2-0)
Op het EK 1984 presenteerde Frankrijk zich voor het eerst als voetbalgrootmacht. De zogenoemde ‘Bende van Platini’ voetbalde zich eigenlijk met gemak door het toernooi heen. De Fransen wonnen ook de finale met goals van Platini en Bellone. Platini scoorde dit toernooi 9 goals en was de absolute sterspeler van dit toernooi.
1988) Nederland – Sovjet-Unie (2-0)
We denken niet dat mensen nog herinnerd moeten worden aan de finale in ’88. Gullit kopte Nederland op een voorsprong en in de 55ste minuut gaf Arnold Muhren aan de linkerzijde van het veld de bal diagonaal voor op Marco van Basten, die de bal in een keer op de slof nam en – vanuit een onmogelijke hoek – scoorde. De stand bleef 2-0 en Oranje had haar eerste (en tot zo ver) laatste EK beker binnen.
1992) Denemarken – Duitsland (2-0)
Toen Denemarken werd opgetrommeld door de UEFA om mee te doen aan het EK na de terugtrekking van Joegoslavië, werd er niet veel verwacht van het team. Echter verbaasde Denemarken vriend en vijand door het EK te winnen. Met oud-Feyenoorder Henrik Larsen en oud-Ajacied Brian Laudrup in de gelederen – bereikten de Denen de finale door te winnen van Nederland op penalty’s. In de finale werd Duitsland met 2-0 aan de kant gezet.
1996) Duitsland – Tsjechië (2-1)
Dit was de wedstrijd van Oliver Bierhoff, die tot dusver in het toernooi nog niet gescoord had. In de reguliere speeltijd scoorde hij de 1-1, waardoor hij de Duitsers in de wedstrijd hielt. Toen het op de ‘Golden Goal’ aankwam, was het ook Bierhoff die de winnende goal maakte en die Duitsland naar haar derde Europese titel schoot.
2000) Frankrijk – Italië (2-1)
En weer werd de finale van een EK beslist door een Golden Goal. In de finale, die werd gespeeld in de Kuip door Frankrijke en Italië, scoorde Delvecchio de openingstreffer voor de Italianen. Italië leek Europees Kampioen te worden, maar Wiltord scoorde voor ‘les Bleus’ in de blessuretijd de gelijkmaker. Het kwam uiteindelijk dus aan op de Golden Goal, die door David Trezequet namens de Fransen werd gescoord. Frankrijk was voor de tweede keer Europees Kampioen.
2004) Griekenland – Portugal (1-0)
Gastland Portugal kwam in de finale met Griekenland de grote verassing van het toernooi tegen. Ondanks dat de Grieken zich goed naar de finale hadden gevochten, was de publieke opinie toch wel dat de Portugezen Europees Kampioen zouden worden voor eigen publiek. Niets bleek minder waar, want de Grieken boekten een gestolen overwinning door een doelpunt van Angelos Charisteas, die later ook voor Ajax en Feyenoord zou gaan spelen. De Grieken wonnen hiermee hun eerste prijs, en tot zover laatste.
2008) Spanje – Duitsland (1-0)
Ondanks dat Spanje de jaren voor dit toernooi niet fantastisch had gepresteerd, was het wel een van de favorieten voor het EK. Wat verwacht je dan ook, met een selectie met klasbakken zoals Iniesta, Xavi, Ramos, Casillas en Torres. Die laatste bleek voor de Spanjaarden een talisman in de finale, want Fernando Torres scoorde de enige en daarmee beslissende goal in de finale, waardoor Spanje zijn tweede grote prijs had gewonnen.
2012) Spanje – Italië (4-0)
Nadat Spanje ook op het WK 2010 kampioen was geworden, leken de Spanjaarden wederom topfavoriet te zijn voor het EK 2012. Deze verwachtingen bleken niet overdreven, want de Spanjaarden speelden zich met gemak door het toernooi heen, waarin ze in de finale Italië tegenkwamen. Van een echte finale was geen sprake, want Spanje blies met 4 doelpunten en geweldig aanvallend spel de Italianen omver, die zelf geen vuist konden maken. 4-0 was de eindstand en Spanje had voor de derde keer op rij een toernooi gewonnen: een unicum in de voetbalgeschiedenis.
2016) Portugal – Frankrijk (1-0)
Gastland Frankrijk moest en zou het EK winnen voor eigen publiek en niets leek ze in de weg te staan. Alle tegenstanders werden op weg naar de finale relatief gemakkelijk aan de kant gezet. In de finale stonden ze tegenover Portugal, die onder leiding van sterspeler Ronaldo nog geen wedstrijd in de reguliere speeltijd had gewonnen. Ook in de finale kwam het aan op extra tijd, waarin spits Eder de winnende goal vanaf een meter of 20 inschoot voor de Portugezen. Ronaldo, die tijdens de wedstrijd geblesseerd was uitgevallen, had eindelijk een internationale prijs te pakken.
2021) Italië – Engeland (1-1, 3-2 n.p.)
“Football is coming home”: dat is wat veel Engelsen zeker wisten nadat Engeland zich had geplaatst voor de finale van het EK. Echter was de tegenstander in de finale, Italië, al anderhalf jaar ongeslagen en liet ook dit toernooi een ijzersterke indruk achter. De Engelsen begonnen de wedstrijd uitstekend, want Luke Shaw scoorde in de 2de minuut al de openingstreffer. Uiteindelijk was het Bonucci die voor Italië de gelijkmaker maakte en de wedstrijd naar de verlenging toestuurde. Ook na de verlenging bleef de stand steken op 1-1, dus moesten er strafschoppen genomen worden. Bukayo Saka mistte de beslissende penalty voor de Engelsen en dus was Italië weer Europees Kampioen.
Op naar het EK in 2024!
